Noord Nederlands Orkest speelt
enerverend en meeslepend in Schuberts Negende (of Achtste) symfonie ★★★★
..."Al vanaf de beginmaten van de solohoorn werd een verhaal verteld dat enerverend en meeslepend klonk, ondanks zijn lengte... en veel terugkerende thematische blokken. Dat allemaal dankzij wisselende accenten, sterktegraden en enkele kleine verbredingen in tempo waardoor iets wat op papier hetzelfde lijkt klinkend niet hetzelfde werd.
...
Een heel mooi moment zat in het tweede deel waar de muziek bijna wegsterft en stilstaat, maar waarin haar biologische klok toch doortelt. Zelfs in de slotmaten van de finale tikte die nog net zoals in het begin van het eerste deel; ook
een bewijs van Haenchens greep op de materie.
Paul Herruer
Ganze Rezension...
Framförandet leddes säkert av Hartmut Haenchen. Han lät folkvisan från Kärnten, som hornen spelar, ligga diskret i bakgrunden, överdrev heller inte inslagen med wienskt gemyt. ...
Inget kvalm spårades heller i Haenchens utförande av Schubertsymfonin.
I stort sett alla tempon kändes riktiga, personligen föreställer jag mig dock milda sommarvindar i scherzots trio, nu blev det mer av en frisk bris med skum på vågtopparna.
Orkesterspelet var perfekt med utmärkta fraseringar, förnämligt var också att
Haenchen balanserade stråkarna mot träblåsarna, så att dessa inte gick förlorade i stråkbruset.
LARS HEDBLAD
... wurde
sicher von Hartmut Haenchen geführt.
Praktisch alle Tempi fühlten sich richtig an, ... Orchesterspiel war perfekt mit ausgezeichneter Phrasierung. Ausgezeichnet war auch Haenchens ausgewogene Behandlung zwischen Streichern und Holzbläsern, so dass nichts im Tutti verloren ging.
Ganze Rezension