Opern

Het Parool, 22. April 2013
Grandioze muziek

... Het Nederlands Philharmonisch Orkest speelde onder Hartmut Haenchen weer vervoerend. Ze kunnen de noten inmiddels dan ook dromen.
Erik Voermans
(.. wieder verführerisch)
Het Parool, 24. Oktober 2006
Voor wie maar geen genoeg kan krijgen van de Amsterdamse Ring des Nibelungen, is er goed nieuws. Na de weerslag van de eerste productie van de Ring bij De Nederlandse Opera op vier dvd's (met John Bröcheler in de rol van Wotan en drie verschillende orkesten in de bak) wordt ook de laatste productie vereeuwigd, op cd. Als eerste verscheen zojuist Die Walküre, maar de andere delen komen allemaal nog in 2006 op SACD uit.??Voor de liefhebber is er geen ontkomen aan. In die laatste Ring-reeks stond na jarenlange finetuning vrijwel alles op zijn plaats. De cast was zeer goed en het Nederlands Philharmonisch Orkest speelde onder Hartmut Haenchen alle vier de avonden allerfraaist.??Die Walküre was met Götterdämmerung het hoogtepunt en die indruk blijft na beluisteren van eerstgenoemde opera recht overeind staan. Albert Dohmen is een indrukwekkende Wotan, Charlotte Margiono zingt erg goed als Sieglinde, Doris Soffel haalt als Fricka ook nu het bloed onder je nagels vandaan. Misschien zijn alleen John Keys als Siegmund en Kurt Rydl als Hunding kleine minpuntjes, en valt het Amerikaanse accent van Linda 'Brünnhilde' Watson opeens wat meer op.??Dirigent Haenchen krijgt de eer de eerste opname te hebben gemaakt met de Neue Richard Wagner Gesamtausgabe op de lessenaar, wat deze cd's zelfs van historisch belang maakt.
ERIK VOERMANS
© Het Parool, 24-10-2006
Het Parool, 03. Mai 2004
Dirigent Hartmut Haenchen, der Held von Opern-liebend Amsterdam, bekam wie immer den meißten Applaus und das nicht zu Unrecht. Er fütterte das Drama mit brennenden, schmachtenden Klängen, die nach mehr,mehr,mehr verlangen ließen. Ein dreifaches Hurra für die Niederländische Philharmonie.

Erik Voermans
Het Parool, 02. Februar 1998
Die Musiker des Nederlands Philharmonisch Orkest spielten sehr gut und Dirigent Hartmut Haenchen, dirigierend aus der korrigierten Wagner-Edition, imponierte mit der Transparenz seines Vortrages, ziemlich schnellen Tempi und der Beherrschung der Dynamik, ohne das expressivo zu zerstören.

Erik Voermans